در آتش شهوت (5)

از آخرین باری که از اینگونه مطالب نوشتم مدت زیادی میگذره.. شاید حرفهایی رو که توی دلم انباشته شده بود زدم و دیگه دلیلی برای گفتن نبود. امروز می دونم که خیلی بعیده که خوندن این نوشته کمکی به شما بکنه مگر اینکه خیلی باهوش باشین یا اینکه خیلی جوینده باشین.

"در آغاز آمیزش جنسی به آتش توجه کن و در پایان از خاکستر پرهیز کن."

این جمله در یکی از کتابهای خیلی قدیمی اومده.. کتابی که شاید چهارهزار سال قدمت داره. چند دهه پیش استادی که کتاب آفرینش رو پاره پاره کرده بود درباره این جمله هزار صفحه کتاب نوشت. گفت: براهماچاریا استعداد نهانی چاکرای اوله.

" بخشش رو فقط از طریق خشم و نفرت می توان شناخت.. هر چاکرایی چند استعداد آشکار و چند استعداد نهانی داره.. باز شدن یک چاکرا وقتیه که استعداد های آشکارش به سمت استعداد های نهانیش تغییر شکل میدن."

او گفت: "براهماچاریا رو فقط از طریق سکس می توان یافت همونطور که فقط از طریق نفرت می توان به بخشش رسید..."

گاهی در زندگی لازمه از اونجایی که هستی کمی پایین تر بیای. تصمیم بگیری که بجای اینکه مرتب از درخت بالا بری و پایین بیفتی و زخمی بشی فقط یک درخت بکاری و از اول روش محملی بسازی و سوار اون محمل بشی.. و بعد اونقدر همونجا بنشینی تا درخت در زیرت رشد کنه و بارور بشه و تورو با خودش بالا ببره... ممکنه این روش بنظرت احمقانه بیاد.. اگر اینطور باشه حتما به اندازه کافی زمین نخوردی و هروقت که اینکار رو بکنی تعجب خواهی کرد که درخت شهوت چقدر سریع رشد می کنه.

از شهوت که استعداد آشکار اولین چاکراست شروع کن و یاد بگیر که چطوری باهاش بالا بری..

کم کم آتش شعله ور میشه و از تمام وجودت بالا میره. مرتب زبونه می کشه و قسمتهای مختلف وجودت رو می سوزونه... زمانی می رسه که از برخورد قوزک پاهات باهم در شهوت غرق میشی و حرکت ظریف یک برگ کوچک زنده در باد تورو به نزدیکی اورگاسم بی بره. اگر درست پیش بری در آتش شهوت می سوزی و پخته میشی و همین پختگی تورو به استعداد نهانی چاکرای اول می رسونه.

"در آغاز آمیزش جنسی به آتش توجه کن و در پایان از خاکستر پرهیز کن."