منطق تنهایی

اگه خوش شانس باشی، هر از چند گاهی گذرت به جاهایی میفته که علفهای کوچیک داره و باد می وزه.. اونوقت ممکنه حس کنی تنها چیزی که این طبیعت رو اونقدر مطبوع می کنی نفس بی زمان بودنشه.. یه جور احساس راحتی و آرامش که به دلیل نبودن انسان در اون حوالی وجود داره. و علفهایی که به علت اینکه با انسهانها سر و کار نداشتن درکی از زمان ندارن و معنای عجله و ناراحتی و استرس رو نمی دونن. بطوریکه انگار در گذشت سالیان یجور بی زمانی خاصی در عمق وجود اون ناحیه نفوذ کرده.