مایا Maya

مایا فریب جهان مادیه. مایا باور کردن داستانیه که زندگی رو توضیح میده. مایا هنر هنرپیشه ایه که داستان نمایش رو باور می کنه و اشک واقعی میریزه. مایا باور کردن زندگیه اونطوری که عادت کردیم زندگیش کنیم.

مایا کهنه بین شدن و تعجب نکردنه.. مایا هنر عادت کردنه به هر چیز عجیب کوچیک و بزرگی که دور و ورمون هست. مایا یعنی اینکه یک کوه سه بعدی جلوی چشمت باشه و حیرت نکنی... به خودت بگی "این فقط یک کوهه!" یعنی سه بعدی بودن جهان تورو به تعجب وادار نکنه.. خیال کنی که از توی کشک میشه جهان سه بعدی پدید آورد و فکر نکنی که اگه بجای سه بعدی دو بعدی بودیم چطوری میشد.

مایا یعنی اینکه باور کنی که انسانی و دانشجویی و در خانواده متوسط متولد شدی و باید دکترا بگیری.. مایا باور کردن این سناریوی عجیبه بطوری که به خودت نگی یعنی چی که من انسانم و دانشجو ام و دارم دکترا می خونم.. مایا یعنی اینکه از خودت نپرسی دکتر بودن یعنی چی.

مایا یعنی اینکه خیال کنی که بدن انسان یه زمانی توسط یه کسی که اسمش خداست یا انسانه خلق شده و حالا هم بطور خود به خود اداره میشه.. یعنی فکر کنی که میشه بدن انسان مفهوم سیستم لنفاوی رو ندونه ولی ازش استفاده کنه. یعنی فکر می کنی که ممکنه بدن انسان روش حنجره برای تولید صوت رو یک سیستم کارا و برتر ندونه ولی ازش استفاده کنه، رشدش بده و ترمیمش کنه.

مایا یعنی اینکه ندونی که استفاده از "پا" اصولا کاری نیست که از ذهن انسان ساخته باشه.. اینهمه وسیله حمل و نقل در طول تاریخ بشریت ساخته شده و همه از چرخ استفاده می کنن و این به خوبی نشون میده که ذهن انسان اصولا پا رو سیستم مناسبی برای تحرک نمی دونه همونطور که استفاده از سیستم صوتی حنجره و زبون کار ذهن انسان نیست. با این حال قسمتی از وجود انسان به بهینه بودن این دو ابزار ایمان داره و ازشون استفاده می کنه، ترمیمشون می کنه و متکاملشون می کنه. این Intelligence پنهان یه جایی توی بدن انسانه ولی هرجا که هست حسابش از شعور ذهن آدم و مغز آدم جداست.. چون ما بهش آگاه نیستیم.. شعوری در بدن هست که می دونه چطور با بیماریها مبارزه کنه ولی ذهن ما ازش آگاه نیست.. مایا یعنی اینکه خیال کنیم واکسنه که جلوی بیماری رو می گیره.

مایا تفکر بسته اس.. فکر کردن درون جعبه ایه که در نتیجه عادت دور ذهن آدم ایجاد میشه.. مایا سراب زندگیه..

مایا فریب جهان مادیه.