Careless Whispers

Time can never mend Careless whispers of a good friend

این جمله ایه که در اول تمام mix tape های اون زمان خونده میشد.. گاهی یکبار اول نوار و یکبار هم آخر نوار.. و من هرگز نفهمیدم که این جمله به چه معنی بود..

خیلی سال باید بگذره و خیلی بلاها سرت بیاد تا معنی این جمله رو بفهمی.. ممکنه در یه زمانی خودت رو در بهبوهه مشکلات ببینی.. مشکلاتی که نباید برات پیش بیاد و همه ازت میپرسن چرا اینطوری شدی؟

و اونوقت باید خیلی فکر کنی و خیلی به عمق بری تا متوجه بشی که یه زمانی در یه برحه ای از تاریخ حرفی زدی که هرگز نمی تونی خودت رو بخاطرش ببخشی.. و اونوقت احساس می کنی که عمدا خودت رو در مد خاصی به نام Self Distruction Mode قرار دادی.. خیلی سعی کردی که خودتو ببخشی ولی چون موفق نشدی خیلی آروم و بیصدا در ناخودآگاهت تصمیم به براندازی خودت گرفتی.. به طوری که مثل یه اتومبیل قدیمی کم کم درب و داغون بشی و از کار بیفتی..

و اونوقت دلت یک طناب میخواد که به سقف آسمون بسته باشه.. طنابی که در یک سالن تاریک به پهنای برزخ که هیچکس توش پیدات نکنه و صداتو نشنوه کنارش بایستی و دستت رو بهش بگیری و فریاد بزنی:

Time can never mend Careless whispers of a good friend