حکایت
1) سالکی رو میشناسم که راز خرد رو در زندگی متعادل می دونه. این سالک روز و شب مراقبه که از نقطه تعادل خارج نشه و در این مراقبت افراط می کنه.
2) سالکی رو میشناسم که برای رسیدن به رهایی از هیچ کار فروگذار نمی کنه. این سالک از تعالی هدفی ساخته که باید در آینده دور یا نزدیک بهش برسه. در جستجوی این هدف همواره در آینده زندگی می کنه و از رهایی که فقط در زمان حال می تونه اتفاق بیفته محروم می مونه.
3) قضاوت ذهنی درباره افراد و پدیده ها اونها رو از یک ماهیت واقعی به تصویری ذهنی کاهش میده.
4) اگه برای خوشحال بودن و لذت بردن از یه مهمونی نیاز داری که مغزت رو با الکل از کار بندازی احتمالا دنیای ذهنیت نیاز به بازنگری داره.
2) سالکی رو میشناسم که برای رسیدن به رهایی از هیچ کار فروگذار نمی کنه. این سالک از تعالی هدفی ساخته که باید در آینده دور یا نزدیک بهش برسه. در جستجوی این هدف همواره در آینده زندگی می کنه و از رهایی که فقط در زمان حال می تونه اتفاق بیفته محروم می مونه.
3) قضاوت ذهنی درباره افراد و پدیده ها اونها رو از یک ماهیت واقعی به تصویری ذهنی کاهش میده.
4) اگه برای خوشحال بودن و لذت بردن از یه مهمونی نیاز داری که مغزت رو با الکل از کار بندازی احتمالا دنیای ذهنیت نیاز به بازنگری داره.
Labels: Hekayat
posted by Farahmand at
11:50 pm
|
