آتش

به سلامتی اون روزی که تصمیم می گیری آتیشو قورت بدی فقط برای اینکه حاضر نیستی دیگه گرم و سرد بشی... بعد آتیش همه تنت رو فرا می گیره و از همه سمت بیرون میزنه و به فریاد بدل میشی.. ولی هنوز حاضر نیستی آروم بگیری.. و یاد می گیری که از فریاد بودن و از سوختن لذت ببری ولی بازیچه نباشی... حتی بازیچه نقشه آفرینش... قامتت رو راست کنی و روی دوپا بایستی حتی اگه نقشه دنیا برای تو، چهار دست و پا راه رفتن رو انتخاب کرده باشیه..

دیدگاه

درباره من هر طوری دوست داری فکر کن.. من مشکلی با طرز فکر تو ندارم. تو یه نقطه نظر داری که طبیعتا باید با مال من فرق بکنه.. کاری که من باید بکنم اینه که اسیر نقطه نظر خودم نباشم.. اونوقت به احتمال زیاد تو هم از اسارت نقطه نظر و دیدگاههای خودت رها میشی.